Forum miłośników morza i podróży

[Nastka]

Romanie wielkie dzięki za Twoje wspomnienia.Dla mnie lata 80-te mimo że to czas wielkich przemian zawsze kojarzyły się z najlepszym okresem spędzonym nad WR właśnie na takich wczasach organizowanych przez zakłay pracy.Pamiętam jak wszyscy z rodzinami spotyaliśmy sie pod rodzicw zakładem pracy,pobódka obowiązkowo o 3-00 nad ranem,moje siostry starsze ode mnie dzwigające bagaże i Ja w tym wszystkim 5 cio letni berbeć sidzący u taty "na barana" hihihi.Mama oczywście z suchym prowiantem zawsze dobra uśmiechnięta i życzliwa
Zbiórkę mieliśmy w Poznaniu przy fabryce Wytwórni Wyrobów Tytoniowych przy ulicy Wojskowej i dołączalipracownicy z tamtego też zakładu.Za każdym razem trafialiśmy na "dawnych znajomych" Sama podróż autokarem wiadomo jakich wygód na miarę słynnego "ogórasa" mijała Nam wesoło bo mój Tata zawsze zabierał ze sobą akordeon i umilał czas a i nie obeszło się bez czegoś mocniejszego dla Rodziców Oczywiście gdy zajechaliśmy pod Nasz Ośrodek "Mewa" w Trzęsaczu już wszyscy się doskonale znali a na wieczorku zapoznawczym to już była zabawa na całego..

No a teraz ...pozostają wspomnienia..Nasze domki poczciwe drewniane zostały przeniesione jak wiecie do Pustkowa a na miejscu domków powstalo pole kempingowe Orka na ktore co roku jak wiecie przyjeżdżamy..Pozostały choinki,pozostał płot za ktorym co godzinę jezdzi kolejka Nasza poczciwa..Jak co roku spoglądając na moją Mamę widze jak lecą łzy..a potem już przy ognisku nucimy z siostrą "ale to już było..i nie wróci więcej"...

To narazie tyle..mam nadzieję że Was nie zanudziłam

[maciej]

Mnie osobiście bardzo się podobało,tylko troszkę za krótkie

[Nastka]

Wiesz Macieju wiele osób pyta mnie ciągle" czemu znowu ten Trzęsacz".Ja jestem to po prostu dłużna mojemu Tacie który zawsze podkreślał że z wnukami na stare lata będzie przyjeżdżał do Trzęacza..No cóż..Pozostaję mi zaszczepić w Kajetanie pamięc a przede wszystkim sentyment tak wielki jaki mam Ja..
Do dzisiaj pamiętam melodię na akordeonie gdy zaczynał się wieczorek na ośrodku ...a leciało to tak "ke sera sera..."..Ech..

[Roman M]

Witajcie.
Bardzo się cieszę, że Nastka napisała bardzo ciekawe i wzruszające swoje wspomnienia z wspólnych wyjazdów rodzinnych nad morze do Ośrodka Mewa w Trzęsaczu. Na pewno było to coś co zostało we wspomnieniach u wielu z nas, gdyż było takie bardziej naturalne i zawsze kojarzyło się z tym, że naprawdę dawało się wyłączyć na dwa tygodnie mając urlop.
Ja również pamiętam w pierwszych latach zbiórki przed zakładem pracy w Poznaniu i przyjazd wraz z rodzicami autobusami zakładowymi do Niechorza.
Zarówno u Nastki jak również u innych osób pozostał ten sentyment do tamtej formy wypoczynku może i skromniejszej pod pewnymi względami, ale
jednak pozwalającej na autentycznym luzie wypoczywać nad morzem i korzystać z tego uroku krajobrazów nadmorskich.
Dzisiaj pomimo wielu elementów poprawiających komfort wypoczywania jest jednak wiele rzeczy które niepokoją.
Wysokie koszty takiego chociażby tygodniowego pobytu, oraz wszechobecna komercja nie wszystkim chętnym rodzinom dają taką możliwość wyjazdu nad morze ze względu na brak kasy na ten cel.
Budowa niekiedy obiektów w pasie nadmorskim o wysokim standardzie i dojazd do nich samochodów ma też swoje znaczenie, wtedy był pas lasu czy zieleni pachnącej żywicą i słonym powietrzem znad morza.
W tym roku chodziłem po uliczkach i zakątkach z aparatami cyfrowym i analogowym i robiłem zdjęcia wypatrując bacznie pozostałości "starego Niechorza"
Cieszę się ogromnie, że jeszcze inne osoby oprócz mnie mają również sentyment do klimatu tych nadmorskich miejscowości z tamtych lat.
Poruszę jeszcze zagadnienia z obserwacji tegorocznej kurortu niechorskiego.
Zapowiadane wspomnienia z wybrzeża środkowego - Darłówka napiszę
jutro i proszę jeszcze o odrobinę cierpliwości.
Pozdrawiam

[Krzysztof]

Rzeczywiście poruszające są te wspomnienia Nastki z tych dawnych pobytów w Trzęsaczu. Jest dużo kolorytu tamtych czasów i tęsknoty. Ja również znam i pamiętam tamten okres z lat osiemdziesiątych, a nawet z siedemdziesiątych. Zachowały się miłe wspomnienia, bo to był okres naszej młodości, który zawsze wspominamy miło. Poza tym niektórych osób z tamtych czasów już nie ma. I mimo że przybywamy tam, to jednak już nie jest to samo. Jeśli chodzi o dostępność wyjazdów na wakacje to wydaje mi się że Roman ma rację, wtedy było chyba łatwiej niż teraz pod względem finansowym. Ale wtedy również nie wszyscy jeździli, a nawet mniej niż połowa. Natomiast wczasy zakładowe miały również swoją ograniczoną pojemność szczególnie w lipcu i sierpniu, łatwiej było dostać w czerwcu. Dobrze że Nastko kultywujesz te wyjazdy i takie szeroko rodzinne. Wtedy właśnie w godzinach wspomnień utrwala się więź i sentyment do czasów minionych beztroskich z dźwiękami akordeonu obecnymi co wieczoru. Instrument na wakacjach ma wielką siłę oddziaływania i integrowania, a w tamtych czasach miał jeszcze większą moc. Bardzo miłe wspomnienia.

[Roman M]

Wspomnienia tamtych minionych lat spędzonych nad naszym pięknym wybrzeżem bałtyckim są piękne i na pewno należy to ocalić od zapomnienia w tych dzisiejszych czasach pełnych wszechobecnego pośpiechu, rywalizacji, komercji i pogody dla bogaczy.
W wakacje 1983r nie byliśmy nad morzem lecz 14 dni spędziliśmy również w ośrodku wczasowym zakładowym nad jednym z pięknych jezior wielkopolskich nad którym jest taki podobny krajobraz do krajobrazu nad jeziorami mazurskimi.
W 1984 r wyjechaliśmy nad środkowy Bałtyk i zgodnie z zapowiedzią napiszę tym razem kilka zdań o urlopie spędzonym w Darłówku, a mieszkaliśmy w zakładowym ośrodku wczasowym do którego pojechaliśmy autobusem zakładowym marki AUTOSAN.
Pamiętam, że większe bagaże zabierał inny mniejszy samochód furgon i w autobusie było w miarę luźno i swobodnie.
Zresztą zarówno furgon jak i autobus jechał trasą przez miasto i w umówionych punktach zbiórek zabierali się poszczególni wczasowicze, a więc było to naprawdę bardzo dogodna forma wyjazdu.
Jeśli chodzi o ośrodek wczasowy to był to dość skromnie wyposażony i zlokalizowany w Darłówku po stronie wschodniej kanału Wieprza.
Wówczas poprzedni most drewniany został rozebrany i akurat w tym roku trwała budowa nowego mostu o konstrukcji żelbetowej i w tym roku przeprawa promowa służyła aby dostać się na drugi brzeg Wieprzy. Na terenie ośrodka wczasowego były zarówno drewniane domki kampingowe jak i barakowozy oraz pawilonik socjalny umywalnie i WC ale pomimo tego że standard był skromny i posiłki przygotowywaliśmy sobie sami to jednak najważniejsze cieszyliśmy się pobytem 14 dniowym nad morzem a do tego pogoda nam dopisywała.
Nawet wtedy z tego co pamiętam część artykułów spożywczych kupowało się jeszcze na słynne kartki, ale muszę przyznać, że z tym sobie dobrze radziliśmy, gdyż część produktów zabieraliśmy z domu, część kupowaliśmy w Darłówku lub w Darłowie i jakoś to było nam tam dobrze.
Korzystaliśmy z uroków lata i wiadomo sporo czasu spędzaliśmy na plaży później spacery wypady do smażalni na wówczas popularną rybę smażoną w cieście.
Na pewno nie było takiego asortymentu napojów chłodzących i lodów ale jakoś coś dało się kupić i nikt z pragnienia nie padał pomimo że upały też się zdarzały.
Pamiętam rano wstawałem i szedłem na prom aby przepłynąć na drugi brzeg do sklepu przy piekarni po świeże pieczywo i drożdżówki lub pączki do kawy lub inne ciasto.
Posiłki przygotowywaliśmy sobie przed domkiem kempingowym, czy też piliśmy kawę i zajadaliśmy ciasteczka i w sumie mile i beztrosko spędzało się czas urlopowy za niewielkie pieniądze nad środkowym Bałtykiem.
Pod wieczór upajaliśmy się obserwacją zachodów słońca i długimi spacerami wzdłuż plaży wdychając morskie powietrze/
cdn

[maciej]

Przypuszczam Romanie,że w dzisiejszych czasach, nie jedno młodsze pokolenie,odpuściło by sobie takie warunki.Ja namiastkę tego miałem sposobność zaznać i wydawało mnie się że złapałem byka za rogi.
Co nie mniej,oczekuję dalszych wiadomości

Pozdrawiam

[Krzysztof]

O ile dobrze pamiętam, to wakacje w 1984 spędziłem w Zakopanem. Natomiast wczasy zakładowe nad morzem miały właśnie taki urok, wczesna pobudka i zbiórka, następnie jazda 7-godzinna autobusem, przyjazd na miejsce ok. 13 – 14, wyładunek i zakwaterowanie w domkach kempingowych, no i pierwsza kolacja. Tutaj jak wspominasz Romanie, nie mieliście stołówki, a to dość nietypowe jak na wczasy zakładowe i to był jakiś problem wtedy. Ale najważniejsze, ze była pogoda.

[Krzysztof]

Tylko postaraj się Romanie trochę więcej zawsze napisać.

[maciej]

A jak by tak jeszcze powstawiać fotki z tamtych czasów???? Nie mam na myśli zdjęć osobistych,ale takich,co by pokazywały tamte miejsca.

[Roman M]

Macieju opisuję tutaj autentycznie jak wtedy spędzaliśmy niektóre pobyty nad morzem w tamtych latach i dawało nam to jednak wiele zadowolenia.
Prawdę mówiąc ten standard był zmienny, np w Jarosławcu znacznie wyższy, natomiast w Darłówku niższy ale jednak mimo to było wtedy, pomimo tego mniejszego komfortu, dużo takiego luzu wakacyjnego, swobody i autentycznego relaksu jak się pojechało na 14 dniowy urlop.
W pracy brało się urlop i wracało się po turnusie i jakoś nic się nie nie działo, nikt nie dzwonił itd.
Więc pomimo tego powiedzmy skromnego standardu to przyznam, że wtedy tego się nie odczuwało, gdyż najważniejszy był pobyt nad morzem i autentyczny wypoczynek.
Macieju co do tego standardu to powiem że mnie czasami marzy się taki właśnie wypoczynek gdzie w różnych miejscach mniej uczęszczanych taka forma i spływ kajakowy połączony z turystyką rowerową.
Wówczas ten standard jest oczywiście taki dość skromny turystyczny, ale za to można obcować z przepiękną przyrodą i zobaczyć urokliwe miejsca pod względem turystyczno-krajoznawczym i ten standard jest również pewną nie lada atrakcją.
Więc tutaj też liczne grono młodych ludzi też lubi taką formę spędzania wyjazdów co widziałem nad jeziorami na suwalszczyźnie ale nad jeziorami wielkopolskimi również.
Mnie również ciągle się marzy spływ kajakowy Drawą i w Borach Tucholskich i tam też warunki są typowo turystyczne ale to nic w porównaniu z tym co można zobaczyć po drodze spływu kajakowego.
Maciej jeśli chodzi o zdjęcia z tamtych lat to niestety wówczas nie miałem takiego sprzętu foto lecz Smienę i pierwszego Zenitha ale z małym obiektywem. Zobaczę w archiwum i zrobię skany.
Pozdrawiam

[Krzysztof]

No właśnie zdjęcia z tamtego okresu są niestety skromne. Nie było cyfrówek i nikomu nie było w głowie pstrykać setkami, jak to teraz się robi. Ja również wstawiałem kilka slajdów i parę fotek z tamtych starych lat.

[maciej]

No to dla przypomnienia jeszcze raz I najlepiej z opisem

[Roman M]

Właściwie to już było wczoraj, jak zakończyłem pisanie tuż przed godziną 24.00 tekstu moich wspomnień z pobytu nad Bałtykiem w 1987r w Dziwnowie,. Jutro przepiszę na forum. Pozdrowienia w środku nocy

[Krzysztof]

Skoro napisałeś już ten tekst Romanie, to go wklejaj tutaj, bo to trwa kilka sekund. Jesteśmy ciekawi tego tematu sprzed lat.